Dervişin Depresyon Hırkası

Cehennemde  257. günüm.  Bugün burda fevkalade bir hazırlık var. Cennet Tur ile cenneten ufak bir kafile yine Cehennemi gezmeye geliyor. Daha önce bir kez tanık oldum. O minik yaratıkları yeniden görmek için can atıyorum. Evet minik yaratıklar... İnsan yavruları... Cennette 7 yaşını geçen hiç kimse yok. Dünya zamanı ile 1970'lere tekabül eden zamanda Ahire'in Cennet bölümünde bir isyan baş göstermiş. Bunun olabileceği kimin aklına gelirdi ? Neticede Cennet bu. İsyan edilecek ne olabilir diye düşünüyor insan. Evet insan... Cennetteki insanlar o dönem Cehennemin insan haklarına aykırı olduğunu savunmaya başlamışlar. Cennet-Cehennem ayrımının insanlar arasında eşitsizliğe yol açtığını iddia edip Tanrı'nın huzuruna varmışlar. "Herkes hata yapabilir" "Cehennemlik de olsa insan insandır" " Hatasız kul olmaz hatamla sev beni " gibi Tanrı'ya karşı gelen söylemlere ne melekler ne zebaniler ne de şeytan anlam veremese de gözler Tanrı'

Yolum bir kitapla kesişmişse bunu işaret sayarım hep. Demek ki benim ondan alacağım var. Yarım kalan çok kitaba da sırtımı dönmüşümdür. Vicdan azabı ile elbette ama bazen kitap okumak insani ilişkilere benziyor. Olmayınca olmuyor işte. Gürsel Korat'ın Kapadokya üçlemesi ile böyle işaret saydığım bir durum sonrası tanıştım. 3 kitap 3 düş gösterdi bana, hepsi birbiri içinde. İlk kitap Zaman Yeli'ni okumaya başladığım vakit zaten bir gülümseme yayıldı yüzüme. Anlatılan Haydar Zülcelal'in hikayesiydi. Haydar ile yolum kesişmiş daha ne olsun. Kapadokya'yı filmlerden, belgesellerden bile görememişlerin zihninde canlandırabileceği kadar berrak bi anlatımla peri bacalarında, yeraltı şehirlerinde dolandım durdum. Atların o kuru toprakta çıkardığı sesi bile duydum. Bir efsanenin başlangıcından habersiz, boğazımda bir yumru ile oturdum kaldım. Sonra Güvercine Ağıt'a geldi sıra. Haydar yine vardı ama bu sefer Saruca Abdal'ın yanında yürüdüm. Onun ermeğe çalıştığ